RUDOLPH GOCLENIUS (Goeckel) jun.

geb. 1572 in Wittenberg, gest. 2. März 1621

 

Sohn des Lexikographen und Logikers. Professor der Physik und Mathematik in Marburg, hat sich besonders um die Untersuchung magnetischer Phänomene bemüht.

Hauptschriften: De vita proroganda : h.e. animi corporisque vigore conservando, salubriterque producendo tractatus; Mainz 1608; Tractatus de magnetica curatione vulneris, Marburg 1610; Loemographia, Frankfurt 1613.

Ausgaben: J. Roberti (Hg.), Goclenius Heautontimorumenos: id est, Curationis Magneticae, & Unguenti Armarii Ruina Ipso Rodolpho Goclenio Iuniore, nuper Parente, & Patrono; nunc Cum Sigillis, & Characterib. Magicis, ultro Proruente, Et Praecipitante, Iohan. Roberti, Societ. Iesu Sacerdos, S. Theolog. Doctor, Memorandi, & miserandi casus spectator, Cum Fide Descripsit, Luxemburg 1618; Fr. J. Schmidt (Hg. u. übers. Auszüge), in: Pulvis sympatheticus, unguentum armarium bei einigen Ärzten des 15. - 18. Jahrhunderts, 5,1: Rudolph Goclenius, Wiederaufbau zur Verteidigung des Traktats über magnetische Wundheilung gegen die glücklose Anatomie des Johannes Roberti SJ, (Marburg 1617), Hamm 1979; Fr. J. Schmidt (Hg.), 5,2: Kurze Anatomie des neuen Tractates uber magnetische Wundheilung von D. Rudolph Goclenius jun., (1572 - 1621): Erstausg. Löwen 1615 / Johannes Roberti. Hier nach d. "Theatrum sympatheticum" Nurnberg 1662, übers. u. als Ms. hrsg. von Fr. J. Schmidt, Hamm 1979.

Literatur: Fr. J. Schmidt, Materialien zur Bibliographie von Rudolph Goclenius sen. (1547-1628) und Rudolph Goclenius jun. (1572-1621), Hamm 1979.

 

NEXT

BACK to Index