JOHANNES HEINRICH URSINUS

geb. 26. Januar 1608 in Speier, gest. 1667 in Regensburg

 

Gelehrter Humanist und Superintendent zu Regensburg. Er hat sich um die orientalischen Wurzeln der abendländischen Philosophie bemüht, daneben eine Enzyklopädie des scholastischen Wissens geschrieben.

Hauptschriften: Musagetes, seu de studiis recte instituendis consilium, Regensburg 1656, auch Nürnberg 1659 und Leipzig 1678; Atrium Latinitatis sive Commentarius locuples in Januam Comenianam, Frankfurt 1657; Progymnastices oratoriae epitome, praxin grammaticam, dialecticam, rhetoricam, Nürnberg 1659; Analecta rhetorica sive progymnasmata sacrae profanaeque eloquentiae libri II, Nürnberg 1660; De Zoroastre Bactriano, Hermete Trismegisto, Sanchoniathone Phoenicio eorumque scriptis et aliis contra Mosaicae scripturae antiquitatem exercitationes familiares, Nürnberg 1661; Epitome metaphysicae, Nürnberg 1664; Compendium Topicae generalis, Nürnberg 1664; Compendium Logicae Aristotelicae, Regensburg 1664; Encyclopaedia scholastica sive artium, quas vocant liberalium prima rudimenta, Nürnberg 1665; De fortuna, Christophorus Ursinus ad panegyrin solemnem qua Johannes Brunnemannus viro Christiano Wildvogeln publ. collaturus, humanitate invitat, Frankfurt 1668.

Literatur: Johannes Henricus Ursinus, Autobiographischer Lebenslauf, Regensburg 1666; Neudr. von H. W. Wurster (Hg.), in: Zeitschrift für bayerische Kirchengeschichte 51, Nürnberg. 1982, S. 73 – 105.

NEXT

BACK to Index