JANUS GRUTERUS (Jean Gruytère)

geb. 3. Dezember 1560 in Antwerpen
gest. 10. September 1627 bei Heidelberg

 


Historiker und Enzyklopädist. Studierte in Cambridge und Leiden. Professor der Geschichte in Rostock, Wittenberg und seit 1592 in Heidelberg, dort auch Bibliothekar. Er hat sich durch Herausgabe der Schriften verschiedener Philosophen wie Seneca und Cicero sowie durch seine enzyklopädischen Sammlungen um die Philosophie verdient gemacht.

Hauptschriften: Polyanthea vel Thesaurus criticus in quo infinitis locis Theologorum, Juresconsultorum, Medicorum, Philosophorum, Oratorum, Historicorum, Poetarum, Grammaticorum etc. scripta supplentur, corriguntur, illustrantur, et notantur, in 4 Bdn.; Florilegium Magnum ethico-politicum, 1610-12 in 3 Bdn.; Bibliotheca exulum seu Enchiridion Divinae humanaeque prudentiae; Lampas sive fax artium, hoc est thesaurus criticus, quem ex otiosa bibliothecarum custodia eruit, Frankfurt 1602-34 in 7 Bdn., Florenz 1737-39 in 2 Bdn., 3. Bd. Lucca 1747, 4. Bd. Neapel 1751; Deliciae portarum Gallorum, Italorum, Belgicorum etc., Frankfurt 1603-12; Corpus inscriptionum, Heidelberg 1603; Florilegium Magnum seu Polyanthea, Argentorati 1624.

Literatur: J. v. Hulst, Jean Gruytère, 1847; Chr. L. Heesakkers, Das Stammbuch des Janus Gruterus, in: Bibliothek und Wissenschaft. 21. 1987; M. H. Engels, Een onbekende brief van Saeckma aan Ubbo Emmius, 1625, over Jan Gruterus, Provinciale Bibliotheek van Friesland, Leeuwarden 1989.

 

NEXT

BACK to Index